[S46]

SENTİNEL LENF NODÜLÜ POZİTİF OLAN MEME KANSERİ HASTALARINDA SENTİNEL DIŞI LENF NODÜLÜ METASTAZLARININ BELİRLENMESİ İÇİN KULLANILAN İKİ FARKLI MODELİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç: Sentinel lenf nodülü biyopsisi (SLNB) erken evre meme kanserinin evrelemesi ve tedavisinde kullanılan standart bir yöntemdir. SLNB pozitif olan hastalara yapılan ALND’ler (Aksiller lenf nodülü diseksiyonu) %40-70 arasında negatif saptanmaktadır ve birçok hastaya gereksiz ALND uygulandığı düşünülmektedir. SLNB pozitif olan hastalarda SDLN (Sentinel dışı lenf nodülü) metastaz riskini belirleyen ve ALND kararına yardımcı olan modeller geliştirilmiştir. Bu çalışmada iki farklı modeli kullanarak hastalarımızdaki riskleri hesaplamayı ve bu modellerin doğruluklarını belirlemeyi hedeflemekteyiz. Gereç ve Yöntem Mayıs 2003- Haziran 2008 yılları arasında meme kanseri sebebiyle SLNB yapılmış olan hastaların dosyaları incelendi. Hastaların yaşı, tümör çapı ve histolojisi, grade’i, lenfatik invazyon varlığı, multifokalite varlığı, metastaz olan SLN sayısı ve metastaz olmayan SLN sayısı, SLN’deki metastazın büyüklüğü SLN’deki metastazın patolojik saptama yöntemi, östrojen reseptör durumu ve ALND materyal sonuçları kaydedildi. Bu hastaların her birisinin SDLN metastaz riski Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSKCC) ve Stanford nomogramı kullanılarak hesaplandı. ROC eğrisi çizildi ve eğri altı alan (EAA) değerleri belirlendi. Risk skorları ile SDLN tutulumu arasındaki ilişki istatiksel olarak araştırıldı. Sonuçlar Hastaların SDLN negatif ve pozitif grup için sırasıyla ortalama yaşı 52,96 (32-77), 49,18 (30-85); ortalama tümör çapı 2,69 (0,8-8,5) cm, 2,71 (0,7-6,0) cm olarak bulundu. MSKCC nomogramı için p değeri 0,004 Stanford nomogramı için ise 0,001 olarak saptandı. Her iki nomogram için ROC eğrisi çizildi ve MSKCC nomogramı için EAA 0,651, Stanford nomogramı için 0,631’di. Mikrometastaz, makrometastaz ve SLN tutulum oranı ile anlamlı olarak istatiksel bir ilişki saptanırken; yaş, histoloji, grade, tümör çapı, lenfovasküler invazyon, multifokalite ve östrojen reseptör durumu, ile anlamlı bir istatiksel ilişki saptanmadı. Tartışma MSKCC ve Stanford nomogramı hekimler ile hastaların olasılıklar konusunda tartışmalarını sağlayabilmekte ve düşük SDLN metastaz riski olan hastaları yüksek riskli hasta grubundan ayırmaktadır ve kullanilabilir görülmektedir. Fakat her iki yöntem içinde EAA değerleri çalışmamızda zayıf olarak saptanmıştır. EAA değerlerinin ve dolayısıyla nomogramlarin etkinliklerinin geliştirilmesi gerektiği görülmektedir.