[S37]

BESLENME AMAÇLI OSTOMİ DENEYİMLERİMİZ

Amaç: Bu çalışmanın amacı perkutan endoskopik yöntemle ya da laparotomi ile beslenme tüpü yerleştirilen olguların özelliklerini ve tüp yerleştirilmesine bağlı gelişen komplikasyonları incelemektir. Durum Değerlendirmesi: Günümüzde enteral beslenme ihtiyacı olan hastaların artması enteral beslenme tüpü uygulamasının da yaygınlaşmasına neden olmuştur. Tüp yerleştirme tekniğinin seçiminde hasta profillerinin ve olabilecek komplikasyonların bilinmesi, yeterli beslenme desteğinin verilebilmesi için gereklidir. Yöntem: Hastanede yatan ve enteral beslenme tüpü yerleştirilmiş ardışık 104 hasta, endoskopik ve cerrahi yöntemle (lokal anestezi ve sedasyon) yerleştirilen olgular olmak üzere iki gruba ayrılarak retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Perkutan Endoskopik Gastrostomi uygulaması ile 52, cerrahi ostomi uygulaması ile 52 hastaya olmak üzere toplam 104 enteral beslenme tüpü yerleştirildi. Cerrahi yöntemlerin uygulandığı grubun ortalama yaşı, Endoskopik gastrostomi uygulanan gruba göre belirgin olarak yüksek idi, p< 0.05. Cerrahi gruptaki bütün işlemler ameliyathanede yapılırken Endoskopik Gastrostomi uygulamaları endoskopi ünitesinde (n=44 %84.6) ya da yoğun bakımlarda (n=8 %15.4) yapıldı. Kanserli hasta sayısı cerrahi ostomi uygulanan grupta belirgin olarak daha yüksek idi p< 0.001. PEG grubundaki hastaların çoğu (% 91) nörolojik sorunları olan hastalardı. Toplam komplikasyon oranları PEG grubunda % 27.3, cerrahi gastrostomi grubunda % 24.2, cerrahi jejunostomi grubunda % 25.3 olarak bulundu. Sonuç: Uygulama kolaylığı, yüksek olmayan komplikasyon oranı, uzun süreli entral nutrisyon sağlaması gibi avantajlara sahip olması PEG uygulamalarında bir artışa neden olmuştur. Bununla beraber, PEG uygulamanın mümkün olmadığı durumlarda, cerrahi enteral besleme tüpü yerleştirilmesi geçerli alternatiftir.