[HS11]

YOĞUN BAKIM HEMŞİRESİNİN DENEYİMLERİ: HASTALAR BİZE NE ANLATIYOR?

Bu çalışmada yoğun bakımda çalışan bir hemşirenin bakımını yürüttüğü hastalarla yaşadığı deneyimleri paylaşılacaktır. Yoğun bakımda bilinci açık, mekanik ventilatöre bağlı olan bir hastanın elektrik kesintisi olursa endişesi taşıdığını ve nefes alamamaktan korktuğunu hiç düşündünüz mü? Kolostomisi ve ileostomisi olan ve sızıntı nedeniyle sık sık torba değiştirilen, immobil, mekanik ventilatöre bağlı, bilinci açık ve 84 yaşındaki bir hastanın ajitasyon nedeninin evdeki kolostomi torbalarının takılması gerektiğini düşünmesi olduğunu nasıl anlarsınız? Acil servisten yoğun bakıma yatırılan entübe ve bilinci açık hastanın gerginliğinin kolye ve cüzdanının nerede olduğunu bilmemesine bağlı olduğunu anlayabilir misiniz? Yoğun bakım hastanıza intravenöz yoldan girişimde bulunurken, hastanın köpeklerin ısırdığını düşünerek kolunu çektiği hiç aklınıza gelir miydi? Daha nice örnekler… Tüm bu korku ve endişeleri yoğun bakım hemşiresi olarak nasıl çözümlersiniz? Yoğun bakım ortamları hastalar ve hemşireler açısından özelliği olan kliniklerdir. Özellikle entübe edilen, trakeastomisi olan ya da bilinç düzeyinde değişiklikler olan hastalar kendilerini ifade etmekte güçlük yaşayabilirler. İş yoğunluğu, zaman sınırlılığı, tepkileri yanlış yorumlama veya duyarsızlık gibi nedenlerden dolayı hemşireler hastaları anlamada ve gereksinimleri belirlemede zorlanabilir. Dolayısıyla hastalar ajitasyon, anksiyete, korku, panik, ağrıda artış, taşikardi, solunum sıkıntısı vb. belirtileri daha yoğun yaşamaya başlar. Profesyonel hemşire, bakımında fizyolojik ve psikolojik yanıtları birlikte değerlendirir. Çoğu zaman okuma yazma bilen hasta için tek bir kağıt kalem bile sorunu anlamaya yardımcı olabilir. Hastanın duymadığından emin olsak da bir dokunuş, sıcak bir merhaba, yapılan her işlemi açıklama, yer ve zaman oryantasyonu için hastaya gün ve saati söyleme, yakınlarının fotoğrafları, mahremiyet gibi girişimler profesyonel hemşirenin en önemli yardım etme becerileridir. Hemşireler hasta ve yakınlarının baş etmesini sağladıkça memnuniyet artacak, hasta şikayetleri azalacak, hastanın katılımı artarak hemşirelik bakımına entegre olacak, komplikasyon oranı azalacak, taburculuk hızlanacak ve yaşam kalitesi gelişecek, hatta ölüme bakış açısı değişebilecektir.